می خوام هر دو رو ترک کنم از الان. راجب اولی بگم که هیچ وقت تو لیسانس هیچ تمرینی رو شب نزدم یا برای امتحانی شب بیدار نموندم که درس بخونم! یه اصلی که داشتم این بود که بعد از ساعت ۱۰ دیگه راندمانم صفره و بهتره بخوابم یا فیلم ببینم. برای همین هم شبای امتحان یا خیلی زود می خوابیدم یا فیلم‌های خاطره انگیز می‌دیدم. امشب می‌خوام مفید باشم و تمرین بنویسم برای اولین بار تو عمرم.
راجب دومی هم این رو خیلی بهش باور داشتم که جامعه مدرن از وبلاگ به سمت توییتر می‌ره و تنبلی و حرف‌های کوتاه و ناپخته و این صحبت‌ها. همین باعث می‌شد مثلن وقتی می‌خوام با کسی حرف جدی‌ای بزنم طولانی بشه. یا خیلی چیزا رو تو وبلاگ ننویسم چون کوتاه بودن یا حوصله‌ی شرح‌دادن نداشتم. این عادت رو هم می‌خوام ترک کنم و کوتاه صحبت کنم. تا همین‌جا معلوم شد چقد موفق بودم :))
حسین مهدوی پور