یا لطیف!
سری سوالات هفتم رو بعد از مدتی توقف در کار بخاطر نگارش امید ریاضی امروز نوشتم. یه چیزی که مهمه و من این مدت اخیر به خوبی درک کردم اینه که حافظه انسان خیلی ضعیفه. منظورم اینه که اگه آدم راه حل یه مساله رو خودش بهش نرسه، بعدن خیلی زود یادش می ره. اما اگه خودش حل کنه ولی حتی دوبار هم به راه حل نگاه نکنه که یادش بمونه، اگه پس از یه مدتی بخواد روش یا یه سوال مشابهش فکر کنه یه روزنه ای تو ذهنش درست شده که می تونه سریعتر اون مسیرو پیش بره. این چیزی که می گم رو من تا حالا توی این مدل هایی که برای یادگیری ماشین ارائه میشه ندیدم(البته خیلی اطلاعات کمی تو این زمینه دارم). خیلی از مدل ها کلی از حافظه استفاده می کنن و شیوه ای که برای استنتاج استفاده می کنن یه چیز قیاسیه ولی من فکر می کنم انسان یکم قوی تر از این چیزا عمل می کنه. حقیقتش اینه که من فکر می کنم هیچ وقتی نمی شه که دیگه احتیاجی به ریاضی دان ها نباشه و کامپیوتر ها بتونن کار ریاضی دان ها رو بکنن. شاید مشاهده ویدیوی ریاضیات پس از علوم کامپیوتر از مجله شفاهی خالی از لطف نباشد.
خب به سوالات برگردیم، سوالات این سری دسته بندی خاصی ندارن ولی قشنگن. یکم صفحه آرایی رو تغییر دادم و در یک صفحه دو ستونه سوالات رو نوشتم.
یاحق!