به دنیای بزرگ تر ها خوش آمدید

دنیایی که در آن امیر از مرگ وبلاگش و حذف کردن همه ی آن خاطره ها یادداشت ها نظرها و احساسات بازه ای از عمرش سخن می گوید. وبلاگ امیر یک وبلاگ فقط نبود، یک فرهنگ بود؛ یک الگو بود برای نسل ما.

کاریه که نمیشه جلوشو گرفت ولی هر چیزی یه عمری داره، الان هم امیر تصمیمشو گرفته که عمر وبلاگش به سر رسیده؛ نمیشه متقاعدش کرد که باز هم بنویسه چون نوشتن یه چیز جوششیه نه کوششی و وقتی آدم حسشو نداشته باشه دیگه تمومه. یکم ناراحت شدم، ولی خب ناراحتی اصلی ام در بارهی تموم شدن قصه ی هر کدوم از ماهاست و ....


پی نوشت: این پست هنوز ناقص است، به زودی تکمیل می شود